Μετά από μια μακρά εξελικτική πορεία του τρόπου διαχείρισης της κίνησης στο Διαδίκτυο, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 με δεκάδες χιλιάδες δίκτυα να την διαμοιράζονται, περίπου 150 σήμερα ελέγχουν το 50% της συνολικής διαδικτυακής κίνησης. Μεταξύ αυτών των νέων υπερδυνάμεων του Ίντερνετ, δεν αποτελεί έκπληξη ότι η Google συμπεριλαμβάνεται στη λίστα. Μάλιστα, ο διαδικτυακός κολοσσός της online αναζήτησης - και όχι μόνο - αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη πηγή κίνησης, με ποσοστό 6%.

Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται στη νέα έκθεση της Arbor Networks, που ολοκληρώθηκε μετά από διετή μελέτη της διαδικτυακής κίνησης, τη μεγαλύτερη που πραγματοποιήθηκε ποτέ σε παγκόσμια κλίμακα.

Η σημαντικότερη τάση που προκύπτει από τα ευρήματα της Arbor, είναι αυτό της εδραίωσης και ωρίμανσης του Ίντερνετ. Το σημερινό Διαδίκτυο είναι περισσότερο «επίπεδο» και «πυκνό» από ποτέ, όπως επισημαίνει ο επικεφαλής ερευνών της εταιρείας, Ντάνι ΜακΦέρσον. Εκτός από τη Google, τριάντα ακόμη μεγάλες εταιρείες και υπηρεσίες όπως το Facebook, η Microsoft, και το YouTube, είναι υπεύθυνες για το δυσανάλογο 30% του συνόλου της κίνησης στο Ίντερνετ.



Σύμφωνα με τον Κρεγκ Λάμποβιτζ, ανώτατο διοικητικό στέλεχος της Arbor, οι εξελίξεις αυτές συνηγορούν υπέρ της μετάβασης του Διαδικτύου σε μια νέα φάση, κατά την οποία οι μεγαλύτεροι οργανισμοί αγοράζουν τις μικρότερες ιστοσελίδες τα τελευταία δύο χρόνια. Οι εξαγορές αυτές, αποτέλεσμα δισεκατομμυρίων δολαρίων που ξόδεψαν οι μεγάλες εταιρείες, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου πυρήνα «υπέρ-γιγάντων» στο Ίντερνετ. Στις υπόλοιπες εταιρείες του πυρήνα περιλαμβάνονται ονόματα όπως η Akamai, η Limelight, η BitGravity και η Highwinds, εταιρείες παροχής περιεχομένου, που συνιστούν τη νέα «σπονδυλική στήλη» του Ίντερνετ, μέσω της οποίας διακινούνται τα δεδομένα.

Η εδραίωση του Ίντερνετ δεν είναι το μόνο βασικό συμπέρασμα της Arbor. Η έκθεση επισημαίνει ακόμη μία έντονη μείωση της κυκλοφορίας peer-to-peer, που μέχρι πριν από δύο χρόνια αντιστοιχούσε στο 40% της συνολικής διαδικτυακής κίνησης. Σήμερα, η κυκλοφορία P2P έχει μειωθεί σημαντικά, στο 18%. Η μεταβολή αυτή οφείλεται, σε σημαντικό βαθμό, στο ότι η τεράστια κίνηση δεδομένων σε δίκτυα όπως το Limewire και το Napster στα τέλη της δεκαετίας του '90 και στις αρχές της χιλιετίας, έχε αντικατασταθεί από τα streaming βίντεο, την προβολή δηλαδή σε πραγματικό χρόνο, χάρη σε υπηρεσίες όπως το YouTube, το Hulu και το NetFlix. Έχοντας ως κύριο χαρακτηριστικό τους την ευκολία στην πρόσβαση και την πλοήγηση, οι καταναλωτές μετακινούνται από τον «πονοκέφαλο» του P2P, προς αυτές τις νέες υπηρεσίες.

«Η δήλωση ότι το Ίντερνετ έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία πέντε χρόνια είναι κλισέ, το Ίντερνετ πάντοτε αλλάζει δραματικά», επισημαίνει ο Λάμποβιτζ. «Ωστόσο, αυτή την πενταετία, είμαστε μάρτυρες της αρχής μια εξίσου δραματικής μεταβολής των θεμελιωδών επιχειρήσεων στο Διαδίκτυο, με το περιεχόμενο να παραδίδεται ταχύτερα και σε καλύτερη ποιότητα, γεγονός που θα συνεχίσει να αλλάζει το πρόσωπο του Διαδικτύου».
Πηγή